تجربیات مامانای پیش دبستانی
طبق آمار رسمی دولت سی‌هزار دانشآموز و ده‌هزار مربی، معلم و مدیر
معتاد به مواد مخدر در نظام آموزشی ایران حضور دارند
یکی از اخباری که این روزها در هیاهوی خبرهای داغ رسانه‌ها کم‌رنگ شده و حتی با وجود اظهارات مقام‌های کشور و برگزاری مناظره تلویزیونی اعتیاد در جامعه مسکوت ماند خبر وجود سی هزار دانشآموز و ده هزار معلم و مدیر معتاد به مواد مخدر بود که بسیاری را دچار شوک کرد.
هنگامی که بابک دین‌پرست معاون ستاد مبارزه با مواد مخدر خبر از وجود دانش‌آموزان و معلمان معتاد به مواد مخدر در سیستم آموزش و پرورش کشور می‌داد کم‌تر کسی گمان می‌برد که این بلای خانمان‌سوز می‌تواند به مراکز آموزشی کشور هم رخنه کند و سبب افزایش نگرانی‌ها شود.
با وجود آن‌که این روزها رسانه ملی و برخی رسانه‌های دیداری و شنیداری به نقل از مقام‌های کشور اخباری پیرامون عواقب اعتباد و راه‌کارهای پیشگیری و درمان آن می‌دهند اما گویا کسی به خبر جوان‌تر شدن سن اعتیاد (۱/۳ سال به نقل از ستاد مبارزه با مواد مخدر) واکنش نشان نمی‌دهد.
چندی پیش بابک دین‌پرست معاون ستاد مبارزه با مواد مخدر در یک نشست خبری با بیان اینکه میانگین سن اعتیاد کاهش چشم‌گیری داشته و این حتی شامل مدارس و مراکز آموزشی هم می‌شود خبر از وجود حدود نیم درصد معتاد در مدارس کشور داد.
هرچند که دین‌پرست به طور رسمی تعداد دقیق معتادان را اعلام نکرد اما با ۱۲ میلیون و هشتصد هزار دانشآموز می‌توان دریافت که حدود سی هزار دانشآموز در مدارس کشور وجود دارد.
معاون ستاد مبارزه با مواد مخدر ضمن انتقاد از عدم اطلاع رسانی دقیق و هم‌چنین عدم وجود زیرساخت‌های فرهنگی برای آگاهی دادن به مردم از وجود ۲۲ درصد معتادان دارای مدرک لیسانس و بالاتر که به عنوان معلم، مدیر و یا معاون در مدارس فعالیت می‌کنند ابراز تاسف کرد.
موضوع اختلاف میان ستاد مبارزه با مواد مخدر و دستگاه‌های ذیربط طی سال‌های اخیر سبب شده که مسوولان به جای ریشه‌یابی و انجام فعالیت‌های کاهش دهنده درصدد پاسخگویی به یکدیگر و تلافی مصاحبه‌ها در رسانه‌ها باشند و در واقع پرداختن به حاشیه آن‌ها را از اصل دور کرده است.
چاره‌جویی به‌جای فرافکنی
حتا اگر آمارها هم دستخوش تغییرات شوند اما چیزی که عیان است وجود دانش آموزان و البته برخی مربیان و معلمانی است که در دام اعتیاد افتاده‌اند و بهتر است مسوولان ذیربط هر چه سریعتر بجای فرافکنی به فکر چاره باشند.
این گفته‌ی فاطمه صداقت مهر کارشناس امور اجتماعی سازمان آموزش و پرورش است که در گفتگو با خودنویسنسبت به انکار وجود دانش آموز معتاد در مدارس انتقاد می‌کند.
وی با اشاره به طرح‌های پیشگیری از اعتیاد که به صورت کتب اموزشی و بسته های نرم افزاری در اختیار مدارس قرار گرفته می‌افزاید: «در وهله اول این خانواده ها هستند که باید روی این موضوع حساسیت به خرج دهند و فرزندان‌شان را با این بلای خانمان‌سوز آشنا کنند اما متاسفانه نه دولت بودجه مناسبی را بابت فرهنگ‌سازی این موضوع اختصاص می‌دهد و نه خود مردم این مطالبه را می کنند.
به اعتقاد صداقت مهر شیوه برخورد با این معضل در مدارس از سوی مقامات مسوول تنها حذف صورت مساله است و هیچ‌کس نمی‌خواهد در خصوص علت آن کنکاش کند.
این کارشناس هم چنین با بیان اینکه آمارهای افراد معتاد در میان دانش آموزان بسیار بالاتر از چیزی است که مسوولان به طور رسمی اعلام کرده‌اند تصریح کرد: «درست است که در همه اقشار معتاد وجود دارد اما افزایش شمار دانش آموزان معتاد کاهش سن اعتیاد در کشور را گوشزد می‌کند که باید این هشدار را جدی گرفت.»
مدتی قبل علیرضا سلیمی نماینده مجلس شورای اسلامی و یکی از اعضای کمیسیون آموزش و تحقیقات در گفتگو با روزنامه خراسان گفته بود که از سی هزار دانشآموز معتاد ۲۵ هزار نفر مجبور به ترک تحصیل شدند و در حال حاضر ۵ هزار نفر در مدارس مشغول به تحصیل هستند.
این آمار بلافاصله مسوولان آموزش و پرورش را به واکنش واداشت و آن‌ها با گفتن اینکه «در کدام قشر معتاد وجود ندارد؟» و یا «آمار ۲ هزار نفری دانش‌آموزان معتاد رقم قابل توجهی نیست و دیگران بزرگنمایی می‌کنند» سعی بر پاک کردن صورت مساله و انکار واقعیت‌ها شدند.
سال گذشته نیز حمیدرضا حاجی‌بابایی آخرین وزیر آموزش و پرورش دولت احمدی‌نژاد ضمن انتقاد از مسوولان ستاد مبارزه با مواد مخدر و نیروی انتظامی در یک نشست خبری گفته بود که آمار دقیقی از دانش‌آموزان معتاد نداریم اما حتی اگر داشته باشیم هم اعلام نخواهیم کرد.
این گفته وزیر سابق با واکنش شدید بسیاری از مسوولان وقت مواجه شد. اسماعیل احمدی‌مقدم فرمانده نیروی انتظامی گفت: «آموزش و پرورش دانش‌آموزان معتاد را اخراج می‌کند بعد می‌گوید در مدارس معتاد نداریم. عمده معتادان سنین ۱۵ تا ۱۸ سال دانش‌آموزان اخراج شده از مدارس هستند.»
وزیر سابق آموزش و پرورش در توجیه اظهارات خود گفته بود حتی اگر آمار ۳۰ هزار دانشآموز معتاد در مدارس صحت داشته باشد نباید آن را اعلام کرد چرا که این کار افکار عمومی را نگران می‌کند. آن وقت همه با خودشان فکر می‌کنند که مبادا فرزند ما هم در مدرسه دچار اعتیاد شود و نکند این نابسامانی در مدارس شایع شود.
به نظر می‌رسد این اظهارات و کتمان واقعیت‌ها از سوی مسوولان آموزش و پرورش به حدی رسیده است که صدای بسیاری از کارشناسان و آگاهان امر و هم‌چنین برخی مقام‌های نیروی انتظامی و قوه قضاییه را درآورده است.
چندی پیش و در ادامه سلسله مناظره‌هایی که شبکه اول سیمای جمهوری اسلامی هر هفته برگزار می‌کند مناظره‌ای در خصوص اعتیاد با حضور برخی مسوولان صاحب نظر برگزار شد.
در بخشی از این مناظره طاها طاهری قائم مقام دبیر کل ستاد مبارزه با مواد مخدر با بیان اینکه آموزش و پرورش بدترین عملکرد را در حوزه مواد مخدر داشته اظهار داشت: «ما مهم‌ترین آسیب را از این وزارتخانه شاهد بودیم که در خصوص آگاهی دادن و بیان واقعیت کم‌کار بودند»
رییس پلیس مبارزه با مواد مخدر نیز در این مناظره یادآور شد: «نباید هیچ دانش‌آموزی بابت اعتیاد از مدرسه اخراج شود و باید بجای اخراج برنامه‌های مداخله روانی و اجتماعی و مراقبت روانی در مدارس اجرا شود.»
هر چند که به گفته‌ی مسوولان ستاد مبارزه با مواد مخدر در سال تحصیلی جاری حدود ۴ میلیون دانشآموز و والدین تحت پوشش برنامه‌های پیشگیری از اعتیاد قرار گرفته‌اند و مربیان زیادی هم برای این امر آموزش دیده‌اند اما با این وجود به نظر می‌رسد کاهش سن اعتیاد به ۱۳ سالگی بنا به گفته مسوولان و نیز تغییر الگوی مصرف نوجوانان از تریاک به هرویین زنگ خطر جدی را می‌نوازد که باید مسوولان را به جای انکار واقعیت به فکر جدی برای آگاهی رساندن مردم در جامعه برای درک این معضل برساند. اما به راستی درک این معضل نیازمند چیست؟
کلمات قرمز رنگ لینک های ارجاع و استناد مطلب هست که میتوانید با کلیک بر روی انها به مطلب ارجاع کنید
بازیهای ویدئویی خشونت آمیز آثار مخربی بر مغز كودكان عصر دیجیتال میگذارد